Od 60 do 70% światowej stali stanowią płyty, z których większość jest tłoczona w gotowe produkty. Karoseria, podwozie, zbiornik paliwa, żeberka chłodnicy, bębny kotłów, obudowy kontenerów, silniki, blachy ze stali krzemowej z rdzeniem elektrycznym, itp. są tłoczone i przetwarzane. Istnieje również duża liczbatłoczenie częściw produktach takich jak instrumenty, sprzęt AGD, rowery, maszyny biurowe i naczynia do życia.
W porównaniu z odlewami i odkuwkami, elementy tłoczone charakteryzują się cienkością, jednolitością, lekkością i wytrzymałością. Tłoczenie może wytwarzać przedmioty z usztywnieniami, żebrami, pofałdowaniami lub kołnierzami, które są trudne do wyprodukowania innymi metodami w celu poprawy ich sztywności. Dzięki zastosowaniu precyzyjnych form precyzja obrabianego przedmiotu może osiągnąć poziom mikronów, a powtarzalność jest wysoka, specyfikacje są spójne, a otwory, występy itp. mogą być wybijane.
Części tłoczone na zimno zwykle nie są już przetwarzane przez cięcie lub wymagana jest tylko niewielka obróbka skrawaniem. Precyzja i stan powierzchni części do tłoczenia na gorąco są niższe niż na zimnotłoczenie części, ale wciąż lepsze niż odlewy i odkuwki, a ilość cięcia jest mniejsza.
Tłoczenie to wydajna metoda produkcji. Stosując złożone matryce, zwłaszcza wielostanowiskowe matryce progresywne, można wykonać wiele procesów tłoczenia na jednej prasie, a cały proces od rozwijania taśmy, poziomowania, wykrawania po formowanie i wykańczanie. Produkcja automatyczna. Wydajność produkcji jest wysoka, warunki pracy dobre, a koszt produkcji niski. Ogólnie można wyprodukować setki sztuk na minutę.
Tłoczenie dzieli się głównie na proces, który można podzielić na dwie kategorie: proces separacji i proces formowania. Proces separacji nazywany jest również wykrawaniem, a jego celem jest oddzielenietłoczenie częściod arkusza wzdłuż określonej linii konturu przy jednoczesnym zapewnieniu wymagań jakościowych wydzielonej sekcji. Właściwości powierzchniowe i wewnętrzne blachy użytej do tłoczenia mają duży wpływ na jakość produktu tłoczenia. Grubość materiału stemplującego musi być dokładna i jednolita; powierzchnia jest gładka, bez plam, blizn, rys, pęknięć powierzchniowych itp.; granica plastyczności jest jednolita i nie ma oczywistej kierunkowości; wysokie wydłużenie równomierne; niski wskaźnik wydajności; niskie utwardzanie zgniotowe.